Kitap Yorumu: KÜL (SHANI PETROFF & DARCI MANLEY)

Kader önceden belirlendi. 

Yönetim tarafından sıkıca kontrol ediliyor. 

Değiştirilemez.

Madden Sumner bir Mor olarak doğdu. Sistemin en yüksek halkası. Kaderi Yediler Bakanı olmak.

 Dax halkanın alt tabanı olan Kül, bir Renksiz. Kaderinde gerçekleştirmesi gereken hiçbir şey yok. Buna rağmen hayatından vazgeçmiş değil. Statüsünün onu tanımlamasına izin vermeyecek.

 Dax ve Madden'ın yolları, özgürlüklerini kazanmak için verecekleri mücadelede hiç beklemedikleri bir şekilde birleşecek. 

Peki, kaderleri için savaşmaya gerçekten hazırlar mı?

(Tanıtım Bülteninden)



Yorumum: Güzel bir yaz gününden merhabalar değerli okuyucularım!!! Okulun son haftasına girmek üzereyiz vee ben Orphan Black'in her yeni bölümünde hissettiğim kadar heyecanlı hissediyorum. Çünkü artık daha fazla yazı yazma fırsatı bulabileceğim. Ve okuduğum kitapları sizlerle paylaşabileceğim. Bunun benim için tarif edilemez bir mutluluk olduğunu söylemek isterimm.

Sıkı durun, şimdi sizlere favori kitaplarımdan biri olan KÜL'den bahsedeceğim. Kül, heyecanlarla dolu bir distopya kitabı. Peki, distopya ne mi? 
Distopya insanların özel hayatlarının ortadan kaldırıldığı, yalnızca devlete karşılıksız itaati garanti altına alınmaya çalışılan yerdir.
( Bu yazıyı asla netten kopyala yapıştır yapmadım ) 

Gerçekçi olmak gerekirse kitap o kadar karışık ki şu an beynimdekileri nasıl buraya aktarabileceğimi bilmiyorum. Her neyse bir yerden başlamak lazım ama değil mi? 

Dax ve Madden renklerle ayrılan kast sisteminin olduğu bir distopyada yaşıyorlar. Her bireyin doğduğu andan itibaren rengi ve kaderi belirleniyor. Bireylerin kaderleri belirli bir zamanda gerçekleştirmesi gereken görevi belirtiyor. Kaderlerini yok sayanlar ise kitabın başında da belirtildiği gibi idam ile cezalandırılıyorlar.
 Bir de renk halkalarımız var. Renkler ise; Mor, Kırmızı, Yeşil, Sarı, Kahve, Barut ve son olarak Kül. Renkler önem sırasına göre sırlanıyor. Tahmin edebileceğiniz gibi Mor halkasından olanlar en üst sınıftayken Kül halkasından olanlar en alt tabakadanlar. Mor halkasından olanlar her zaman el üstünde tutulurken Kül halkasından olanlar ise bu yerde her zaman eziliyorlar. 

"Açlık Oyunları hayranları için mükemmel bir seçenek. Adım adım heyecanla örülmüş, merakı elden bırakamadığınız harika bir kurgu sunuyor. Karakterlerin bakış açılarından yapılan anlatımlar, hiyerarşinin keskin sınırlarını görebilmenize olanak sağlıyor."
-Booklist-

"Sistem karşıtı olan Uyumsuz ve Açlık Oyunları serilerini sevenler için Kül, okunması gerekenler listesinde olmalı. Eğlenceli, hız kesmeyen, büyüleyici bir kitap."
-School Library Journal-

Kitap Dax ve Madden'in ağızından anlatılıyor. 
Madden bir Mor. Ve kaderinde geleceğin Yediler Bakanı olmak var. Madden küçüklüğünden beri Yediler Bakanına yakışacak bir eğitim alarak büyüyen bir genç kız. O, sistemin her zaman gerekli olduğunu, bulunduğu yeri daha iyi bir yer haline getirdiğini düşünüyor. Ve etrafındaki herkes kaderinden dolayı ona saygı gösteriyor.
 Dax ise bir Kül ve daha da kötüsü bir Renksiz. Yani kaderinde gerçekleştirmesi gereken hiçbir şey yok. Doğduğu günden beridir dışlanan, ezilen ve hor görülen bir kız. Anne ve babası Sarı halkasındayken abileri birer Mor ve ailesindeki tek Kül Dax. 
Ben olsaydım böyle bir durumda hayatımdan çoktan vazgeçmiştim sanırım. (Zaten benden de bu beklenir. Aferin Gizem aferin) Fakat Dax vazgeçmek yerine savaşmayı seçiyor ve kendini çok gizli sırların içinde buluveriyor. Bu sırlardan bahsetmemek için şu an kendimi zor tutuyorum. Ama merak etmeyin söylemeyeceğim çünkü söylersem çok büyük spolierler vermiş olurum. :((

Benim en sevdiğim karakterler Dax ve Madden'idi. Aralarında bir seçim yapacak olsam, hayır sanırım bunu yapamam. En sevmediğim karakterler ise Dax'in annesi ve en yakın arkadaşı Laira. Dax'in annesini sevemedim çünkü o da herkes gibi Dax'i eziyor ve küçük görüyordu. Laira'ya acayip gıcık oldum çünkü yalaka ve samimiyetsiz olduğunu söylemek isterim.

Şu an kitabın içeriğinden bu kadar bahsedebiliyorum. O zaman biraz da kapak tasarımından ve çeviriden konuşalım... Ben kitabın kapak tasarımını gerçekten çok beğendim. Sade ve öz olduğunu düşünüyorum. Çevirideyse hiç bir hata göremedim. Gayet samimi ve açık olduğunu düşünüyorum. Kitabın kurgusu, samimiyeti ve soluksuz bırakması benim çok hoşuma gitti. Bu arada kitabın seri olduğunu öğrendiğim andaki mutluluk paha biçilemezdi... 2. Kitabı heyecanla bekliyorum. Elbette size de tavsiye edebileceğim bir kitaptı.

Arkadaşlar kitap hakkında görüşlerinizi yorum olarak yazarsanız çok sevinirim. Bugünlük benden bu kadar :))